★★★☆☆

Μινιμαλιστική αφήγηση και φιλοσοφικός στοχασμός – Ο Χονγκ Σανγκ-σου δημιουργεί μια ήρεμη εξερεύνηση της καθημερινότητας με επίκεντρο την Ιζαμπέλ Ιπέρ.

★★★☆☆

Με αργό ρυθμό και σκηνοθετική ευαισθησία, η ταινία αποτυπώνει την καθημερινότητα των ηρώων χωρίς μελοδραματισμούς, τονίζοντας το αίσθημα απομόνωσης που βιώνουν.

★★★☆☆

Ο σκηνοθέτης μετατρέπει απλές στιγμές της καθημερινότητας σε κινηματογραφική τέχνη, εξερευνώντας την προσμονή του θανάτου.

★★★★☆

Ο Βέντερς επιστρέφει στη μυθοπλασία με ένα λιτό, ποιητικό δράμα, σκιαγραφώντας τη ρουτίνα ενός ήσυχου ανθρώπου που βρίσκει ομορφιά στις μικρές στιγμές της καθημερινότητας.

★★★☆☆

Παρά τις ενδιαφέρουσες ιδέες του, ο Χαμαγκούτσι δεν καταφέρνει να καθηλώσει, αφήνοντας την ταινία να βυθιστεί στην υπερβολική παρατήρηση και την απουσία ουσιαστικής πλοκής.

★★★★☆

Η ελπίδα μέσα από τον έρωτα: Ο Καουρισμάκι υφαίνει μια συγκινητική ιστορία με κοινωνικές προεκτάσεις.