★★★★☆

Με έναν προσεκτικό χειρισμό, η Ψύκου δημιουργεί μια πολυδιάστατη αφήγηση που φέρνει στο προσκήνιο τις ανισότητες μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών και την ανάγκη για ισότιμα δικαιώματα.

★★☆☆☆

Ο Κουτσολιώτας δημιουργεί μια καλτ ταινία τρόμου εμπνευσμένη από τον Λάβκραφτ, γεμάτη ελληνικά στοιχεία, ρεμπέτικη μουσική και μαύρο χιούμορ.

★★☆☆☆

Τελικά, η ταινία εντυπωσιάζει οπτικά, αλλά η αδύναμη αφήγησή της αφήνει τον θεατή με την αίσθηση ότι κάτι λείπει.

★★★★☆

Μέσα από έναν αργό αλλά υποβλητικό ρυθμό, η ταινία υπενθυμίζει τις ιστορικές θηριωδίες που συχνά λησμονούνται, αμφισβητώντας την κυρίαρχη δυτική αφήγηση της ιστορίας.

★★☆☆☆

Ένα queer νεο-νουάρ δράμα, με την Κρίστεν Στούαρτ να ξεχωρίζει με την ερμηνεία της.

★★☆☆☆

Η σκηνοθεσία του Γκαρόνε προσπαθεί να ισορροπήσει τον μαγικό ρεαλισμό με το κοινωνικό δράμα, αν και πολλές φορές η ταινία πέφτει στην «παγίδα» του μελοδράματος.

★★★★☆

Ο Νικολά Φιλιμπέρ σκηνοθετεί ένα τρυφερό και συγκινητικό ντοκιμαντέρ για τον μικρόκοσμο του Adamant, ενός πλωτού κέντρου ψυχικής υγείας στο Σηκουάνα.

★★★★☆

Ο συνδυασμός δράματος και κωμωδίας δημιουργεί μια μοναδική συναισθηματική φόρτιση, που παρασύρει τον θεατή σε μια συναρπαστική και βαθιά ιστορία.

★★★★☆

Ο Βιλνέβ δημιουργεί έναν εντυπωσιακό κόσμο με μοναδική ατμόσφαιρα, αλλά η αφήγησή του παραμένει επιφανειακή, χωρίς βάθος.

★★★☆☆

Ο Αντονι Τσεν δημιουργεί ένα λυρικό δράμα με ερωτικό τρίγωνο, εξερευνώντας τη μοναξιά και την απώλεια, σε μια ταινία γεμάτη συμβολισμούς.

★★★★☆

Ο Βέντερς επιστρέφει στη μυθοπλασία με ένα λιτό, ποιητικό δράμα, σκιαγραφώντας τη ρουτίνα ενός ήσυχου ανθρώπου που βρίσκει ομορφιά στις μικρές στιγμές της καθημερινότητας.

★★★☆☆

Η απλότητα της σκηνοθεσίας και η συναισθηματική ειλικρίνεια ξεχωρίζουν, όμως η έλλειψη αφηγηματικής εξέλιξης οδηγεί σε επαναλήψεις, περιορίζοντας τη δυναμική της ταινίας.

★★★☆☆

Παρά τις ενδιαφέρουσες ιδέες του, ο Χαμαγκούτσι δεν καταφέρνει να καθηλώσει, αφήνοντας την ταινία να βυθιστεί στην υπερβολική παρατήρηση και την απουσία ουσιαστικής πλοκής.

★★★★☆

Ο Άντριου Χέι συνδυάζει ρεαλισμό και υπερφυσικό στοιχείο, δημιουργώντας ένα συγκινητικό δράμα για την απώλεια, τη μνήμη και τις σχέσεις που διαρκούν πέρα από τον χρόνο.

★★★☆☆

Η ταινία της Εξάρχου αποτελεί μια βαθιά ανασκόπηση της εσωτερικής ζωής της πρωταγωνίστριας, αλλά δεν καταφέρνει να διατηρήσει την ένταση και τη φρεσκάδα σε όλη τη διάρκεια της.

★★★★☆

Ο Μιγιαζάκι «αποχαιρετά» το κοινό του με μια ταινία που υμνεί την ειρήνη δίνοντας μας στο τέλος την ελπίδα ότι όλα μπορούν να αλλάξουν σε αυτό τον κόσμο αρκεί να το επιλέξουμε.

★★★☆☆

Ο Ζούντε συνδυάζει σινεφίλ αναφορές με σύγχρονα αφηγηματικά εργαλεία, προσφέροντας μια νέα μορφή αφήγησης που αναδεικνύει τα κοινωνικά αδιέξοδα.

★★★☆☆

Η ταινία αποτυπώνει την πάλη μιας γυναίκας με την κοινωνική καταπίεση και τα προσωπικά της όρια, ενώ καταφέρνει να αποδώσει την απελευθέρωση και την αναγέννηση μέσω του έρωτα.

★★★★☆

Ο Αλεξάντερ Πέιν επιστρέφει με μια ταινία γεμάτη συναισθηματική ένταση, κωμικές ανατροπές και έντονο κοινωνικό σχολιασμό.

★★★☆☆

Ο κόσμος της Τζόρτζι ζωντανεύει με μια μοναδική σκηνοθετική προσέγγιση που συνδυάζει φαντασία και συναισθηματική ειλικρίνεια, με την ευαισθησία της Σάρλοτ Ρέγκαν.