Misericordia

★★★☆☆

(Miséricorde, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, 2024, 104’)

• Σκηνοθεσία: Αλέν Γκιροντί

• Ηθοποιοί: Φελίξ Κιζίλ, Κατρίν Φρο, Ζαν-Μπατίστ Ντουράν, Σερζί Ρισάρ

Ο Αλέν Γκιροντί, σκηνοθέτης του εξαιρετικού «Ο άγνωστος της λίμνης» (2013), επιστρέφει με την ένατη μεγάλου μήκους ταινία του και αφηγείται την ιστορία του Ζερεμί, ο οποίος επιστρέφει στη γενέτειρά του με αφορμή την κηδεία του πρώην αφεντικού του, ενός φούρναρη του χωριού. Μένοντας στο σπίτι της χήρας του εκλιπόντος η ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα επισκιάζεται περαιτέρω από μια μυστηριώδη εξαφάνιση, τις απειλητικές διαθέσεις ενός γείτονα και τις παρεξηγήσιμες προθέσεις ενός ιερέα.

Το σινεμά του Γκιροντί συχνά προσκαλεί τον θεατή μέσα από το παράλογο, το σουρεαλιστικό χιούμορ, την αφοπλιστική ειλικρίνειά του και την προκλητικότητα του να κοιτάξει κατάματα την κοινωνία και να έρθει αντιμέτωπος με την υποκρισία της. Στο «Misericordia» επιχειρεί, μέσω ενός ιδιότυπου χιούμορ που φτάνει συχνά στα όρια του αντι-χιούμορ, να εξερευνήσει την καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, τις σεξουαλικές φαντασιώσεις και επιθυμίες μέσα από τις αλλόκοτες σχέσεις που αναπτύσσονται σε μια μικρή, κλειστή κοινωνία.

Ομως, δυστυχώς, ο Γκιροντί δεν καταφέρνει ποτέ να αναγάγει την καυστικότητα και τον σουρεαλισμό που επιδιώκει σε μια ενδελεχή και ουσιαστική διερεύνηση των θεματικών του. Αν και χειρίζεται άριστα τους χαρακτήρες του -κυρίως τον πρωταγωνιστή του, ο οποίος με ποικίλους τρόπους εκμεταλλεύεται εκείνους που προσπαθούν να τον εκμεταλλευτούν- καθώς και τους διαλόγους, παραμένει εγκλωβισμένος σε έναν υπερβολικά αργό ρυθμό και η αφήγηση ξεδιπλώνεται με μια αμηχανία και νωθρότητα, ουσιαστικά χωρίς ποτέ να καταφέρνει να οδηγηθεί σε κάποιο αποτέλεσμα.

*Η κριτική δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην έντυπη έκδοση της Εφημερίδας των Συντακτών (11-12-2025)