★★★½☆☆

Με ποιητικά κείμενα, προσεγμένη κινηματογράφηση και μια σύνθεση χορογραφιών, αναπαραστάσεων και μουσικής, η ταινία επιχειρεί να συνδέσει το παρόν με το σκοτεινό παρελθόν του στρατοπέδου.

★★★★☆

Με επιδέξια χρήση αρχείου και ομαλές μεταβάσεις ανάμεσα σε παρόν και παρελθόν, το «Λο» καταφέρνει να μεταμορφώσει το προσωπικό σε συλλογικό, προσφέροντας μια ευαίσθητη και ουσιαστική οπτική στα δύσκολα θέματα που θίγει.

★★★½☆☆

Παρά τις αδυναμίες της πλοκής, η ταινία θέτει βαθιά υπαρξιακά ερωτήματα για την αλήθεια, τη μνήμη, την εξαπάτηση και την ακατανίκητη ανθρώπινη ανάγκη για αποδοχή.