★★★☆☆

Η ταινία συνδυάζει δράμα, τρόμο και μιούζικαλ, με blues μουσική και έντονη δράση, δημιουργώντας ένα θεαματικό αλλά αφηγηματικά ασταθές κινηματογραφικό μίγμα.

★★★½☆☆

Ατμοσφαιρικά δυνατό, αλλά αφηγηματικά άνισο, ο «Θρίαμβος» ισορροπεί μεταξύ σουρεαλισμού, κοινωνικής κριτικής και σάτιρας που σταδιακά μετατρέπεται σε φάρσα.

★★★☆☆

Μινιμαλιστική αφήγηση και φιλοσοφικός στοχασμός – Ο Χονγκ Σανγκ-σου δημιουργεί μια ήρεμη εξερεύνηση της καθημερινότητας με επίκεντρο την Ιζαμπέλ Ιπέρ.

★★★☆☆

Η Κριστέλ Άλβες Μέιρα παρουσιάζει μια ταινία ενηλικίωσης με φεμινιστικό λόγο και κοινωνική κριτική, εστιάζοντας στη σύγκρουση παλιού και νέου κόσμου.

★★★★☆

Ο Λούκα Γκουαντανίνο επιστρέφει με ένα ψυχολογικό δράμα που χρησιμοποιεί το τένις ως μεταφορά για τις δυναμικές ενός ερωτικού τριγώνου.

★★☆☆☆

Αν και διατηρεί έναν σταθερό ρυθμό, η ταινία χάνει μέρος της φρεσκάδας της προς το τέλος, καθώς η πλοκή αρχίζει να επαναλαμβάνεται.

★★★☆☆

Ο Ολιβιέ Πεϊγιόν διασκευάζει το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Φιλίπ Μπεσόν, δημιουργώντας μια ταινία που εστιάζει στη μνήμη, τις ανεκπλήρωτες αγάπες και την αναμέτρηση με το παρελθόν.