★★★½☆☆

Η Κάουτερ Μπεν Χάνια μετατρέπει την αληθινή ιστορία της εξάχρονης Χιντ Ρατζάμπ σε ένα ασφυκτικό, αντιπολεμικό docudrama που τείνει όμως αρκετές φορές στο μελοδραματισμό και την επιτήδευση.

★★★½☆☆

Με ποιητικά κείμενα, προσεγμένη κινηματογράφηση και μια σύνθεση χορογραφιών, αναπαραστάσεων και μουσικής, η ταινία επιχειρεί να συνδέσει το παρόν με το σκοτεινό παρελθόν του στρατοπέδου.

★★★★☆

Με επιδέξια χρήση αρχείου και ομαλές μεταβάσεις ανάμεσα σε παρόν και παρελθόν, το «Λο» καταφέρνει να μεταμορφώσει το προσωπικό σε συλλογικό, προσφέροντας μια ευαίσθητη και ουσιαστική οπτική στα δύσκολα θέματα που θίγει.

★★★★☆

Φάτμα Χασούνα (1999 – 16 Απριλίου 2025)

★★★½☆☆

Η ταινία παρουσιάζει τη διπλή ταυτότητα της Ελιάσι ως κωμικού και ακτιβίστριας που χρησιμοποιεί το χιούμορ για να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα σε δύο λαούς που απομακρύνονται όλο και περισσότερο.

★★★½☆☆

Ο Φάιελ αποδομεί τον ισχυρισμό της Ρίφενσταλ ότι ήταν «αθώα καλλιτέχνιδα», δείχνοντας πως είχε πλήρη γνώση και αποδοχή της ναζιστικής ιδεολογίας, την οποία και πρόβαλε μέσα από τα έργα της.

★★☆☆☆

Ο Ρίτσαρντ Γκιρ αντιμέτωπος με το παρελθόν και τον θάνατο στη νέα ταινία του Πολ Σρέιντερ.

★★★★☆

Τοποθετώντας τη drag τέχνη στον δημόσιο χώρο, η ταινία δεν καταγράφει απλώς μια underground σκηνή, αλλά τη διεκδίκηση της παρουσίας της στο κοινωνικό γίγνεσθαι, στέλνοντας ένα ισχυρό μήνυμα ορατότητας και αποδοχής.

★★★★☆

Ένα ντοκιμαντέρ που ξεφεύγει από τα στερεότυπα, παρουσιάζοντας τη Λώξη όχι ως σύμβολο, αλλά ως έναν άνθρωπο που διεκδικεί τη θέση του στην τέχνη και τη ζωή.

★★★☆☆

Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά την «Αγέλαστο Πέτρα», ο Φίλιππος Κουτσαφτής επιστρέφει στην Ελευσίνα, αποτυπώνοντας το πέρασμα του χρόνου με τη γνώριμη κινηματογραφική του ματιά.