★★★★☆

Ο Ακίν υπογράφει μια πολιτική και ανθρώπινη ταινία που δείχνει πως το παρελθόν δεν ξεχνιέται, θέτοντας με λυρισμό ερωτήματα για την αθωότητα και την ενοχή.

★★★½☆☆

Συνολικά, η ταινία λειτουργεί ως ένα ελλιπές αλλά καλοπροαίρετο «γράμμα αγάπης» προς τον Γκοντάρ, απευθυνόμενο κυρίως σε σινεφίλ θεατές.

★★★★★

Δεν χρειάζονται τέσσερις τοίχοι για να φυλακιστεί το σώμα, αρκεί ο φόβος για να φυλακιστεί η ψυχή.

★★★☆☆

Ο Ντουέιν Τζόνσον δίνει την πιο ώριμη και ανθρώπινη ερμηνεία της καριέρας του, αφήνοντας πίσω την εικόνα του υπερήρωα και αποδίδει με αυθεντικότητα την τραγικότητα του ρόλου.

★★☆☆☆

Το φιλμ του Μπεσόν είναι μια μέτρια και επαναλαμβανόμενη εκδοχή του μύθου, χωρίς φρεσκάδα ή πρωτοτυπία, επιβεβαιώνοντας τη καλλιτεχνική πτώση του Μπεσόν τα τελευταία χρόνια.

★★★★☆

Μια σκοτεινή δυστοπική ταινία με στοιχεία σάτιρας, οικογενειακού δράματος και κοινωνικοπολιτικού σχολιασμού, που αποτυπώνει μια Αμερική που καταρρέει και οδεύει αμετάκλητα προς μια βαθιά κοινωνική σύγκρουση.

★★½☆☆☆

Παρά τη συμβατική αφήγηση και τους σχηματικούς χαρακτήρες, η ταινία ξεχωρίζει στις μυστικές συναντήσεις των γυναικών, όπου η λογοτεχνία γίνεται πράξη αντίστασης και ελευθερίας.

★★★½☆☆
Η Λάιλα Αμπας, στο βραβευμένο ντεμπούτο της, σκηνοθετεί στη Ραμάλα μια ιστορία για την πατριαρχία και τη θέση της γυναίκας.

★★★☆☆

Η ταινία του Μαρσέλ Μπαρένα ζωντανεύει μια αληθινή ιστορία αντίστασης και συλλογικής διεκδίκησης που άλλαξε τη Βαρκελώνη.

★★★☆☆

Θεαματικές πίστες, μεγάλα ονόματα και μουσική επένδυση υψηλών οκτανίων, σε μια ταινία που εντυπωσιάζει εξωτερικά, αλλά της λείπει το σενάριο.